หนังสือของ ….เอ๋

แม่บอก:หนังสือนะไม่ใช่กรอบรูปถ้าไม่เปิดอ่านจะรู้มั้ยว่าอะไรอยู่ในนั้น
เราตอบ:ไม่รู้ซิ กัว …
แม่ว่า:กลัวยับหรือไง
เราตอบ:ฮือ ! กลัวความคิดตัวเอง
แม่มอง:ก็คิดเท่าที่อยากคิด แต่ดีกว่าไม่อ่านเลย นอกจากคนเขียนอาจจะเสียใจ แต่เท่าที่ดู คนที่เสียใจคือคนที่ไม่ได้อ่าน
แม่หันมองทางอื่น:ไม่ยอมอ่านความคิดของเพื่อน อย่าเอาแต่มอง มันมันไม่ใช่กรอบรูป
เราคิด:{ แม่ใครเนี้ย สมแล้วที่เรียกคุณนายคนนี้ว่า แม่ }